Hoi, daar ben ik weer!

Ik zit inmiddels een paar dagen in Auckland bij een vriendinnetje thuis en mijn laatste dag in Nieuw-Zeeland is ingegaan (huilen   ), maar ik heb heel veel zin in deel twee van mijn reis: Australië! Maar ik was in mijn vorige blog gebleven bij het vertellen over mijn reis door Nieuw-Zeeland en was gebleven bij Marahau bij het Abel Tasman National Park.

Vanuit daar zijn we het dorpje Franz Josef gegaan, vooral bekend om de gletsjer die er ligt die ook – heel origineel – Franz Josef heet. Daar wilden ik en een paar andere mensen van onze groep in eerste instantie een zogenaamde ‘helihike’ gaan doen: met een helikoptervlucht naar de top van de gletsjer en daar over de gletsjer lopen. Helaas ging dat vanwege het slechte weer niet door (75% van de tijd wordt deze trip geannuleerd, dus we hadden er al rekening mee gehouden). Heel jammer dus! Zeker aangezien de gletsjers steeds sneller aan het smelten zijn nu. Wij zijn toen in plaats daarvan naar de voet van de gletsjer gelopen, een mooie hike van een paar uur, maar ook erg confronterend. Ze hebben er namelijk een tijdlijn gemaakt van de gletsjer waar je kunt zien hoe lang de gletsjer in welk jaar was en dat gaat vooral de laatste paar jaar superhard. We konden de voet van de gletsjer ook niet echt bereiken, omdat het al zo ver de berg op is dat er vallende rotsen kunnen zijn. Desalniettemin een erg mooie plek in de bergen! En aangezien het weer toen niet top was, ben ik de volgende dag met wat mensen naar een kiwi sanctuary geweest, waar we dus kiwi’s hebben gezien (niet in het wild dus, maar toch!). Erg gekke vogels, maar Nieuw-Zeelands nationale trots! Supertof om te zien dus, want ze zijn nogal zeldzaam.

Onderweg naar Mount Cook – de hoogste berg in Nieuw-Zeeland – zijn we gestopt bij Lake Matheson, een spiegelmeer waar de reflectie van de bergen in het water zo helder is dat het op een foto niet goed te zien is wat de reflectie is en wat de echte bergen. Heel vet! Ook zijn we gestopt bij de Blue Pools. Dit is en ontzettend helderblauw meer. Het blijft me oprecht verbazen hoe helder en blauw al het water hier is!

Volgende stop was Wanaka – een klein stadje in de bergen wat echt betoverend mooi was. Dit was denk ik één van mijn favoriete plekken in Nieuw-Zeeland. En hier ben ik – jawel je leest het goed – gaan sky diven! In het Nederlands parachute springen, maar dat klinkt toch net iets minder vet dan in het Engels, haha. Dat was zó ongelooflijk gaaf! Wát een uitzicht! Ik had ook geen betere dag kunnen uitkiezen: het was zonnig en heel helder. Dit is één van de tofste dingen die ik ooit gedaan heb. Dus als je ooit de kans krijgt om te gaan sky diven: DOEN! Zeker als het ergens is waar het uitzicht prachtig is.

Na Wanaka zijn we naar Queenstown gegaan waar een deel van onze oude groep tegenkwamen, dus dat was erg gezellig! We zijn daar een kroegentocht gaan doen en de volgende dag ben ik met wat mensen de Queenstown Hill opgegaan, een heuvel/berg met een mooi uitzicht op Queenstown. De omgeving van Queenstown is trouwens echt heel erg mooi! Alles kan zo op een ansichtkaart! Ik heb niet vaak dat ik foto’s van het landschap wil blijven maken, maar daar was het allemaal zó mooi. Echt. Oké, het begint bijna ongeloofwaardig te klinken, maar de bergen rondom Queenstown en de omgeving daar is waarschijnlijk het mooiste landschap wat ik waar dan ook heb gezien. Ik ben daar dan ook een track gaan lopen (de ‘Moonlight Track’) met een groepje en dat was zó magisch mooi! Ook wel echt de zwaarste hike die ik ooit gelopen heb – we hadden niet helemaal gerekend op sneeuw onderweg   – maar het was alsof we door een scène van The Lord of the Rings liepen. De route was 13km lang en ging over bergen en verschillende dalen. Niet te doen, zo mooi. Kennen jullie die aflevering met Alec Baldwin in Friends? Zo voel ik me hier! Haha, echt alles blijft me verbazen en is zo mooi!

Naar de volgende plek keek ik al een hele tijd naar uiten hier had ik denk ik de hoogste verwachtingen van: Milford Sound! Dat is een fjord en wordt ook wel het achtste wereldwonder genoemd. We gingen er met onze groep naartoe en hebben er een cruise doorheen gemaakt van een paar uur. Het was stervenskoud, maar het weer was top! Heel zonnig en niet teveel wind. Maar aangezien het een fjord is met steile heuvels en zo zeggen velen dat het nóg mooier is als het regent, want dan zijn er nog meer watervallen te zien. Het was heel tof! Maar ik geloof dat ik iets te hoge verwachtingen had, want ik had er nóg meer van verwacht. Het was alsnog heel mooi hoor! Maar dit staat niet in mijn top vijf van mooiste plekken in Nieuw-Zeeland   . We hebben wel zeehonden gezien en het was een heel mooi stuk ongerepte natuur, dus zeker de moeite waard!

Dit was het weer even voor nu! Ik ben nog steeds niet up-to-date met mijn verhaal, geef me nog een paar dagen haha. Maar over een paar uur sta ik op het vliegveld en ga ik dit mooie hoofdstuk helaas afsluiten, want wat een toptijd heb ik hier in Nieuw-Zeeland gehad! Het voelt gek dit land nu te verlaten na al die tijd (11 maanden!!), want het is hier echt adembenemend mooi en de mensen die ik hier heb ontmoet waren ook echt fantastisch. Dus met een lach en traan ga ik hier weg, want Australia, here I come! And New Zealand thank you for being amazing! Maar ik kom sowieso nog een keer terug, want er is nog teveel wat ik wil zien van dit land!

Jullie horen weer van me vanuit Australië!
Veel liefs,
Tanya